Polska odrzuca cel IPCC dot. osiągnięcia zerowej emisji CO2 do 2100 roku? Ostrożność, kunktatorstwo czy fobia?

Pod takim tytułem “Poland rejects IPCC target of zero emissions by 2100”  brytyjski dziennik The Gaurdian poinformował o zmontowaniu przez Polskę koalicji blokującej przyjęcie najnowszego raportu będącego syntezą wyników dotychczasowych  badań  Międzynarodowego Panelu ds. Zmian Klimatu (IPCC), który potwierdza raz jeszcze, że antropogeniczne zmiany klimatu są faktem naukowym. W rekomendacjach setek naukowców – autorów raportu pojawił się wyważony i rozłożony do realizacji na wiele lat postulat, że w celu uniknięcia katastrofalnych skutków globalnego ocieplania należy stopniowo zredukować emisje gazów cieplarnianych do „niemalże zerowego poziomu” do 2100 roku.

O samym raporcie przyjętym przez IPCC zaprezentowanym publicznie w dniu 1 listopada br., a także wkrótce  potem na warszawskiej konferencji PAN na temat poinformowała PAP, gdzie pojawił się pełen rezygnacji komentarz prof. Kundzewicza, że „polskie partie (nie było stanowiska rządu przyp. aut.)  mają ogólnie negatywne zdania nt. polityki klimatycznej”, z pozanaukową (nie da się inaczej) próbą uzasadnienia takiej postawy. Czy kraj (nie wspominając nawet o samej nauce), który stawia wybitnych naukowców-patriotów w sytuacji rozdarcia pomiędzy wiedzą naukową a poprawnością polityczną nie zamyka sobie drogi do rozwoju, to pytanie na inny artykuł z większą liczbą  przykładów.

Informacja o oficjalnym stanowisku samego rządu i państwowych instytutów wobec raportu IPCC nie pojawiła się jeszcze w ogóle w polskich mediach i do końca nie wiadomo na czym polegały te wstępne ustalenia w sprawie konsensusu na ostatnim październikowym spotkaniu stron (Bruksela/Kopenhaga). W Polsce nie ma szerszej informacji publicznej związanej z działaniami IPCC i przyjmowaniem raportów przez grupy robocze i strony Konwencji Klimatycznej. Z cytowanego powyżej  artykułu w The Guardian wynika, że Polska nie tylko, że zajęła sama negatywne stanowisko, ale udało się jej dodatkowo (to ostatnio już rzadkość) już nie tylko na bazie krajów Grupy Wyszehradzkiej zmontować szerszą koalicję blokującą (poza Czechami także z Bułgaria i Łotwą) i doprowadzić do odrzucenia raportu (został “categorically rejected”).  Dlaczego taki „sukces” (?) nowego rządu RP, który podobnie jak poprzednie  nie pomija żadnej okazji do pokazania jak dzielnie chroni polski węgiel jako strategiczne paliwo i dotychczasowy model energetyki, i jak walczy z wszelkimi działaniami społeczności międzynarodowej na rzecz powstrzymania globalnego ocieplenia, przeszedłby  nieoczekiwanie bez echa w krajowych mediach?

Dlaczego takie stanowisko nie zostało podane do wiadomości opinii publicznej jak dotychczas przez rząd? Być może ze zwykłego wstydu przed środowiskami naukowymi (rząd to jednak przede wszystkim osoby wykształcone) i obawą ew.ryzyka prowadzenia polemiki z tymi środowiskami, bo raport IPCC ma jednak przede wszystkim charakter naukowy. Co prawda Polska Akademia Nauk zasłynęła z tego, że bodajże jako ostatnia narodowa instytucja naukowa na świecie uznała antropogeniczne zmiany klimatu i z pewnością akademia nie będzie rwała się do popierania tez IPCC, to sam fakt, że teoria klimatyczna w Polsce trudniej się przebija do oficjalnego obiegu  naukowego niż onegdaj teoria kopernikańska, jest już swego rodzaju wstydliwą i - nomen-omen - „niewygodną prawdą”.

Ale tym razem trudno  uzasadnić politycznie (tzn. zwykłym, ale racjonalnie postawionym interesem kraju) wyrażoną w formie kolejnego weta klimatycznego, tym razem nie na forum UE, ale na globalnym (IPCC działa pod auspicjami ONZ). Wszak raport rysuje niezwykle ostrożną ścieżkę redukcji emisji gazów cieplarnianych i nie wyklucza węgla jako paliwa  nawet po 2100 roku, o ile będzie to spalanie połączone (zazwyczaj) z wychwytem i magazynowaniem CO2 (CCS).  A do tego czasu węgla w Polsce nie będzie już ani w sensie ekonomicznym (już teraz praktycznie zasoby ekonomiczne/konkurencyjne kosztów są niewielkie), ani tez w sensie technicznym. Dla ogólnej tylko ilustracji przytoczę opracowane nie tak dawno przez IEO  w postaci tabeli dane Państwowego Instytutu Geologicznego o krajowych zasobach technicznych kopalin, po których przy obecnym zużyciu już za max 60 lat nie będzie śladu (w sensie ekonomicznym staną się bezużyteczne znacznie wcześniej). Tabela (klinij aby powiększyć):

Można postawić tezę, że rząd RP działa prewencyjnie i dmucha na zimne (tu akurat podnosi i temperaturę dyskusji i wzmacnia globalne ocieplenie), aby problem wszelkimi sposobami przesuwać na barki przyszłych rządów. Ale raczej wygrało przeświadczenie, że społeczeństwo polskie zostało już tak  zindoktrynowane klimatycznie (solidarnie przez rząd i opozycję -  więcej na blogu "Odnawialnym" ), że teraz chodzi już tylko o niedrażnienie zdezinformowanych obywateli przed nadchodzącymi wyborami, na poniżającej ich zasadzie -że użyję tekstu Wojciecha Młynarskiego -  "po co babcię denerwować, niech się babcia cieszy". A to oznaczałoby, że rząd podjął decyzję (i razem z mediami?) zdecydował o milczeniu bez względu na obowiązek informowania, prowadzenia dialogu społecznego i uczciwej debaty, bez baczenia na prawdę naukową, ale też bez wysyłania sygnałów (ze szkodą) dla własnego przemysłu aby się dostosowywał  do globalnych warunków konkurencji, narażając przy tym kraj na coraz poważniejsze konsekwencje ostracyzmu w polityce międzynarodowej. Można mieć wątpliwości czy warto tak działać.

Tym bardziej, że jedynie pokątnie zakomunikowana decyzja dotyczy ważnej dla Polaków sprawy, bo nawet jak mają oni na co dzień w tym zakresie tylko negatywny przekaz i nie jest łatwo teraz otworzyć nasze umysły, to chodzi tu i o przyszły ład społeczny i o pozycje Polski. Dla międzynarodowej pozycji Polski fakt ten,  przez potwierdzenie braku elementarnej odpowiedzialności za innych, ale też poprzez narażenie na śmieszność, wyrządza Polsce w dłuższym okresie o wiele większą szkodę niż drobna „ukraińska” wpadka medialna ministra Sikorskiego jako marszałka  Sejmu, która tylko przemknęła przez media światowe, ale właśnie tylko z tego powodu opozycja chciała  marszałka z funkcji odwołać.  Przykro jest czytać pod artykułem w Guardian np. komentarz o polskiej strategii klimatyczno-energetycznej, porównujący postawę  naszego rządu do postawy Ser Williama Preece’a – szefa ds. technicznych brytyjskiej poczty, który w 1876 roku na wieść o tym, że za oceanem wynaleziono właśnie telefon, który dla poczty może się stać konkurencją, odpowiedział: 

"Amerykanie potrzebują telefonu, ale my nie, bo mamy mnóstwo chłopców kurierów” (autor złośliwego komentarza zastanawia się,  czy Polska ma też dużo chłopców, kurierów-denialistów, którzy naszą świadomość ochronią i przed faktami klimatycznymi i presją całej reszty rozwiniętego świata, no może poza ”matką”  Rosją do której Polska ... ciąży historycznie" - jak konkluduje inny komentator).

Nie chodzi nawet tylko o to,  że przykro takie rzeczy czytać. Różne rzeczy teraz są w sieci i często nie mają pokrycia w faktach (choć sam fakt że węgiel rosyjski jest lepszej jakości i konkurencyjny wobec polskiego, potwierdził w tych dniach szef ds. handlu nawet najlepszej naszej kopalni Bogdanka). Chodzi o to (o ile Guardian ma dobre informacje co do przyjętego przez rząd sposobu działań blokujących), że w tej niepotrzebnej konfrontacji ze światem nie mamy racji i  nie da się długo zaprzeczać faktom naukowym, ani też powstrzymać działań społeczności międzynarodowej (zarówno tej bogatej jak i biednej - narażonej najbardziej na zmiany klimatu) przeciwko obserwowanym przez nią w naszym kraju objawom ignorancji, egoizmu i rodzajowi narodowego  ... szaleństwa w chęci emitowania zanieczyszczeń bez końca, nawet wtedy gdy węgla krajowego (i czegoś co jeszcze da się spalić) już dawno nie będzie. Świat uzna szybciej niż się nam wydaje, że  świadome niszczenie planety jest szaleństwem.